زمانی بر مردم می گذشت که درب خانه حضرات معصومین وامامان به رویشان باز بود وبدون هر مشکلی محضر آنان را درک می کردند وبا حل مشکل بر می گشتند، گر چه در بعضی از اعصار مشکلاتی بر سر راه مردم بود، مثل زمان امام جعفر صادق علیه السلام که ملاقات حضرت آن قدرها آسان نبود بلکه گاهی مامورهای دولتی از رفت وآمد مردم جلوگیری می کردند وکاملا مراقب بودند. ویا حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام که مدت مدیدی در زندان هارون الرشید عباسی بود، مردم به امام خود دسترسی نداشتند. ولی در بیشتر ازمنه مردم مشکلی نداشتند وبه خدمت امام خود می رسیدند وکسب فیض می نمودند.

شایان ذکر است: خانم المجتهدین (شیخ مرتضی انصاری) عطر الله مرقده که هنوز وزنه علمی او در حوزه های علمیه محفوظ است وکتابهای (رسائل ومکاسب) ایشان تدریس می شود، در کتاب رسائل مطلبی در همین رابطه دارد تحت عنوان (انفتاح باب العلم وانسداد باب العلم) که منظور از انفتاح، باز بودن درب خانه امامان است ومنظور از انسداد باب العلم زمان غیبت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است. در زمان انفتاح باب العلم تکلیف مردم مشخص بود ولی در زمان غیبت که دست ما از دامن امام زمان علیه السلام کوتاه است چه باید کرد؟ علاوه بر اینها با این همه پیشرفتهای علمی وصنعتی واقتصادی وتوسعه اموری که تا دیروز نبوده وامروز برای ما تازگی دارد، ودر بعضی از مواردی که از حلیت وحرمت آن بی خبریم چه کنیم؟ از قبیل امور بانکی، سپرده ها، وام ها، سرمایه گذاری کوتاه مدت ودراز مدت، وده ها مسائل دیگری که تا دیروز مطرح نبوده ولی اکنون در جریان است. حضرت ولی عصر علیه السلام در این رابطه پیامی دارد که در جواب نامه (اسحاق بن یعقوب) به وسیله دومین نائب امام زمان علیه السلام (محمد بن عثمان) به ما رسیده است که در ذیل می خوانید:

متن پیام

واما الحوادث الواقعه: فارجعوا فیها الی رواه حدیثنا، فانهم حجتی علیکم وانا حجه الله علیهم واما رویدادهای تازه وجدید که برای شما پیش می آید، به روایت کنندگان احادیث ما مراجعه کنید، زیرا آنان حجت من بر شما هستند ومن هم حجت خدا بر آنان می باشم. 

در پاورقی کتاب کمال الدین، روایت کنندگان حدیث را (فقهاء) معرفی کرده اند، یعنی کسانی که حدیث را می شناسند واز صحت وسقم آن با خبرند ومرسل ومسند را تمیز می دهند وقدرت استنباط دارند، نه کسانی که کتابهای زیادی را مطالعه نمودند وظواهرش را حفظ نموده اند واز معنی ومفهوم آن بی خبرند. در هر حال تکلیف ما با این پیام حضرت ولی عصر علیه السلام روشن است که در زمان غیبت کبری راهی جز تقلید از حضرت مراجع تقلید نداریم ولی مقلد ومرجع چه شخصی باشد، در این رابطه هم ما را راهنمائی فرموده اند، از جمله حضرت امام حسن عسکری علیه السلام فرمود: فاما من کان من الفقهاء صائنا لنفسه.

حافظا لدینه. مخالفا علی هواه. مطیعا لامر مولاه. فللعوام ان یقلدوه هر فقیهی که خود نگهدار ودین نگهدار ومخالف هوای نفس وتابع امر خدا باشد، بر عوام واجب است که از وی پیروی وتقلید نمایند. 

روی همین اصل تقلید از مراجع عظام یک امر ضروری است ودر هر عصری از اعصار شیعیان از مجتهد جامع الشرایط تقلید می کردند وامروز هم در همین صراط قرار دارند.