1 - وقتى انسان خواست بخوابد ولى به خاطر ابتلا به بیمارى و عدم تندرستى نتواست بخوابد، روایت شده که امام صادق (علیه السلام) فرمود: وقتى مبتلا به بىخوابى شدى، بگو:
سُبْحانَ اللَّهِ ذِى الشَأْنِ، دآئِمِ السُّلْطانِ، عَظیمِ الْبُرْهانِ، کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فى شَأْنٍ.
- پاک و منزّه است خداوند ارجمند [ویا: صاحب شأن]، فرمانرواىِ جاودانى، صاحب دلیل و برهان بزرگ، که هر روز و پیوسته به کارى مشغول است.
2 - در روایت دیگر دربارهى رفع بىخوابى و زود به خواب رفتن آمده که:
موسى بن اسماعیل بن موسى بن جعفر مىگوید: پدرم به نقل از پدرش از علىّ -علیهم السّلام أَجمعین - به ما نقل کرد که: حضرت فاطمه(علیهاالسلام) از بىخوابى به رسول خدا(صلى الله على و آله و سلم) گله نمود. حضرت فرمود: دختر عزیزم، بگو:
یا مُشْبِعَ الْبُطُونِ الْجآئِعَةِ، وَ یا کاسِىَ الْجُسُومِ الْعارِیَةِ، وَ یا مُسَکِّنَ الْعُرُوقِ الضّارِبَةِ، وَیا مُنَوِّمَ الْعُیُونِ السّاهِرَةِ، سَکِّنْ عُرُوقِىَ الضّارِبَةَ، وَ أَذِّنْ لِعَیْنى نَوْماً عاجِلاً.
- اى سیر کنندهى شکمهاى گرسنه، و اى پوشانندهى تنهاى برهنه، واى آرام کننده رگهاى زننده، و اى به خواب برندهى چشمهایى که به خواب نمىرود، رگهاى زننده [بدن ]مرا را آرام فرما، و زود به چشمم اجازه خوابیدن بده.
و حضرت فاطمه(علیهاالسلام) آن را گفت و بىخوابى را که از آن رنج مىبرد برطرف شد.
3 - در روایت دیگر پیرامون دفع بىخوابى و زود به خواب رفتن آمده که خالد بن ولید به بىخوابى مبتلا شد. رسول اکرم (صلى الله على و آله و سلم) به او فرمود: آیا کلماتى به تو نیاموزم که وقتى گفتى به خواب بروى، عرض کرد: بله. فرمود بگو:
أَللّهُمَّ، رَبِّ السَّمواتِ وَ ما أَظَلَّتْ، وَ رَبَّ الأَرَضینَ وَ ما أَقَلَّتْ، وَ رَبَّ الشَّیاطینِ وَ ما أَضَلَّتْ، کُنْ حِرْزى مِنْ خَلْقِکَ جَمیعاً، أَنْ یَفْرُطَ عَلَىَّ أَحَدُهُمْ أَوْ أَنْ یَطْغى. عَزَّجارُکَ، وَ لا إِلهَ غَیْرُکَ.
- خداوندا، اى پروردگار آسمانها و هرچه که آنها بر آن سایه افکنداند، و پروردگار زمینها و هرچه آنها آن را حمل مىکنند، و پروردگار شیطانها و آنچه که آنها گمراهش مىکنند، تو خود پناهگاه و چشم آویز من باش از اینکه احدى از مخلوقاتت مرا بر کارى که [توانِ آن ندارم ]وادار و یا بر من سرکشى نماید. همسایهى تو سربلند است، و معبودى جز تو وجود ندارد.
