کان الناس امه واحده فبعث الله النبیین مبشرین و منذرین و انزل معهم الکتاب بالحق لیحکم بین الناس فیما اختلفوا فیه. (سوره بقره آیه 213)

مطمئن‏ترین راه در تحقیق اجمالى پیدایش ادیان که از نظر دینى مى‏توان اعتماد نمود همان است که قرآن کریم اجمالاً بیان آن مى‏پردازد زیرا از هر گونه خطا و اشتباه و اعمال تعصب و غرض‏رانى منزه و مبراست.
دین خدا که همان دین اسلام است ان الدین عند الله السلام از نخستین روز پیدایش بشر همراه وى بوده است؛ زیرا چنانکه در قرآن کریم تصریح شده نسل کنونى بشر بدو نفر مرد و زن منتهى است که در قرآن کریم بنام آدم و زوجه‏اش حوا نامیده شده‏اند؛ و آدم پیغمبر بوده و وحى‏هاى آسمانى به وى نازل مى‏شده است دین آدم بسیار ساده و مشتمل بر کلیاتى چند بوده مانند اینکه مردم باید در یادخدا باشند و بهمدیگر خاصه بوالدین احسان و نیکى کنند و از فساد و قتل و کارهاى زشت دورى نمایند.
پس از آدم و زوجه‏اش، فرزندانشان روزگارى با نهایت سادگى بدون اختلاف مى‏گذرانیدند چون روزبروز شماره افراد افزوده مى‏شد کم کم دور یکدیگر جمع شده زندگى دستجمعى را تشکیل دادند.
در این حال شیوه زندگى را بتدریج مى‏آموختند و خود را بمدنیت نزدیکتر مى‏ساختند، چون شماره مردم رو بفزونى گذاشت بقبائل مختلف تقسیم شدند و در هر قبیله نیز بزرگانى یافت مى‏شدند که افراد قبیله به آنان احترام مى‏گذاشتند و حتى پس از مرگ نیز مجسمه‏هاى ایشان را مى‏ساختند و مورد ستایش قرار مى‏دادند؛ و از همین روزگار بت پرستى در میان مردم رواج گرفت؛ چنان که در اخبار امامان وارد شده که پیدایش بت پرستى از این راه بوده است و تاریخ بت پرستى نیز همین معنى را تأیید مى‏نماید کم کم در اثر اجحافاتى که اقویا بضعفا مى‏نمودند اختلافاتى بین مردم پیدا شد. این اختلافات و اختلافهاى اتفاقى علت کشمکشهاى گوناگون زندگانى گردید.
پیدایش این اختلافات که بشر را از راه سعادت منحرف ساخته بسوى بدبختى و هلاکت مى‏کشانید، سبب شد که خداى مهربان پیغمبرانى را برانگیخت و با ایشان کتاب آسمانى را که اختلافات بشر را حل و فصل مى‏نمود فرستاد چنانکه خداى متعال در کلام خود مى‏فرماید:
کان الناس امه واحده فبعث الله النبیین مبشرین و منذرین و انزل معهم الکتاب بالحق لیحکم بین الناس فیما اختلفوا فیه

منبع :‌ کتاب آموزش دین از علامه سید محمد حسین طباطبائى‏